Afgelopen zaterdag hield ik een fakespeech op het congres van D66 in het Beursgebouw te Eindhoven.
Dit prachtige applaus van o.a. Pechtold, Gräper, Terlouw, Borst en Koolmees was het eindresultaat. En daar gaat het natuurlijk om. Maar interessant is toch ook altijd weer hoe we daar komen.
De voorbereiding is belangrijk. En die was goed: Ik stond onopvallend tussen de andere sprekers op het congres als Prof. Dr. B.J. Müller, lid van het wetenschappelijk bureau van de Duitse liberale partij FDP. Met volledige titulatuur. Maar zo zijn wij Duitsers nu eenmaal. De aankondiging door dagvoorzitter Marty Smits was perfect.
En zo luisterde de zaal naar de prominente Duitse liberaal die het in het Duits had over het nieuwe partijprogramma van FDP, en hoe dat tot stand was gekomen: "Insgesamt über 5.000
Parteifreundinnen und Parteifreunde, Bürgerinnen und Bürger haben sich
eingebracht. Die Grundsatzkommission selbst hat in elf Programmforen mit 150
Fachpolitikern und Experten den Dialog vertieft. In hunderten Veranstaltungen,
Programmwerkstätten, Arbeitskreisen, Liberalen Salons, in Orts- und
Kreisverbänden, auf Bezirks-, Landes- und Bundesebene haben Parteifreunde
liberale Thesen und Antworten auf die Herausforderungen unserer Zeit
diskutiert." Gaap, gaap, gaap!
Op deze foto kun je goed zien wie wel was ingelicht over het feit dat ik een cabaretier was, en wie niet. Alexander Pechtold wist het dus. Fleur Gräper, Ingrid van Engelshoven en Vera Bergkamp (en ook Pia Dijkstra op rij 2) wisten het niet. Zij hadden dan ook precies de gezichtsuitdrukking die je mocht verwachten bij het uitspreken van de monsterlijk saaie tekst van onze Duitser. Maar goed, congressen zijn vaak zo, even doorzetten, grrrr.
De met Marty Smits goed geregisseerde onderbreking van de spreker uit Duitsland leidde tot veel opluchting...
...in de met meer dan 1.000 man en vrouw goed gevulde zaal van het Beursgebouw te Eindhoven.
Het eigenlijke optreden kan beginnen. En al spoedig is de transformatie op de eerste rij totaal...
Ook Roger van Boxtel, van wie ik weet dat hij mijn act al vaker heeft gezien, lijkt zich toch weer uitstekend te vermaken. Hierbij bied ik mijn excuses aan Roger aan. Dat hij mij weer moest zien. Of nee, ik trek mijn excuses terug. Wie per se in alle organisaties wil zitten, die komt mij tegen. Je kunt er ook uit stappen, Roger.
De vijftien minuten zijn in no time voorbij. Aan het einde is er een prachtig applaus, dat door mij in dank wordt aanvaard. Wat een heerlijk optreden.
Und zum Schluss noch: die Blumen...
.jpg)
.jpg)
